زن، آن‌گاه که همچون رنگدانه‌های زندگی شد، دیگر دیده نمی‌شود، وقتی همرنگ اساس منزل شد، وقتی چون موجودی رنگ پذیر، با زمینه­ی زندگی یکدست شد! و وقتی تطابقش با رنگ‌های زمینه،  تمایزش را از او گرفت، آن زن لحظه لحظه مرده است! عجب آفتاب پرستی…

او مترسکی بود .. در شالیزار زور و درد . … خون می‌چکید.. .. از زیر پوشال‌هایش…. . و فکر کردیم.. …که خون جگر است و عاشقی. .. و او سال‌ها بود… . که به گرگ نمی‌ماند. او مترسکی بود .. در شالیزار زور و…